Өөр ревью уншихаасаа өмнө өөрт төрсөн сэтгэгдлээ гялс буулгаатхы. Яг үнэндээ, зохиол нь Г.А.-ынх биш байсан бол зорьж очиж үзэхгүй л байсан болов уу. Номын хуудсаар танилцаж, сэтгэл дотроо амьдруулдаг дүрүүдтэйгээ өргөн дэлгэцээр уулзах хамгийн том завшаантай явдал байлаа.
Номоо бодож очсон болохоор киногоо дангаар нь мэдрэхээс илүү номтойгоо харьцуулаад, юу хасчиж, юу төсөөлж байснаас өөр болчиж гэх нүдээр үзлээ.
Кинон дээр нийт 5 хайрын түүх гардагаас, ээжийнх нь залуу нас, хайрын түүх хамгийн гоё санагдсан. Зохиол дээр гардгаасаа ч илүү сэтгэл хөдөлгөм байсан юм уу даа. Хоёр бүсгүйн бие биедээ татагдаж байгаа нь, болзож, инээлдэж, хайрлалцаж байгаа нь мааш үзэсгэлэнтэй байсан.
Хөгжмийг нь Сангидоржийн Сансаргэрэлтэх бичсэн, мэдрэмжтэй сайхан аялгуунууд үзэгдэл үйл явдал бүртэйгээ сайхан зохицож өгсөн байналээ.
Өнгөрсөн үеийг харуулахдаа бүр соц нийгмийн байдлаар дүрсэлж үзүүлсэн нь сонин шийдэл байлаа. Жишээ нь компьютер засдаг залуу, анхны хайраа дурсахад, их сайндаа 10 жилийн өмнөх явдлыг ярьж байгаа хэр нь дэлгэцээр бол бүр 30, 40 жилийн өмнөх мэт зураглал гарч байсан. Өнгөрсөн үе гэдэг харьцангуй ойлголт, тухайн хүний сэтгэлд тэртээ алсад болж өнгөрсөн мэт хадгалагдсан байж болохыг ингэж илэрхийлсэн байх гэж хувьдаа таалаа.
