Миний амьдралын түүх, тулгарч буй асуудалтай 80-90% таарсан санагдаад хэрэг болгон орчуулав.
https://www.facebook.com/share/p/1V8Amqk55h/
Гэр бүл дотроо эцэг хүний үүрэг роль бодит биш, аав нь үзэгдэдгүй, сонсогдодгүй, эрх мэдэлгүй нөхцөл байдлыг харж мэдэрч өссөн эмэгтэйн дотор гүн гүнзгий шарх байдаг. Аавынх нь сэтгэл санаа болоод эрч хүчний орон зай дутмаг байсан охинд эрэгтэй хүн бол сул дорой, найдваргүй эсвэл осолтой хүмүүс гэсэн ойлголттой өсдөг.
Аав нь гэр бүлийнхээ төлөө тэмцдэггүй, эсвэл хайр энэрэл, хүч чадлаараа гэр бүлээ удирдан залдаггүй байсан бол, охин нь эр хүний нөмөр нөөлөг, түшиг тулгуур, аюулгүй тав тухтай байдлыг мэдрэхгүй өсдөг. Үүнээс болж охин дотроо чимээгүйхэн зөрчилдөөнтэй амьдардаг. Далд ухамсартаа охин өөрөө өөрийгөө хамгаалах, өөрийн хэрэгцээгээ хангах, өөрийгөө залж удирдах ёстой гэж ойлгодог, яагаад гэвэл эр хүн тэгж чадаагүй учраас.
Охин том болоод аав шигээ хүнийг хайж олно. Идэвхгүй, шийдвэргүй, сэтгэл зүрхээрээ холбогдох чадваргүй, эсвэл зүгээр чимээгүйхэн бусдад бүхнээ даатгасан эрчүүд. Эдгээр эрчүүд удирдаж манлайлахгүй, хамгаалахгүй, орон зайгаа хадгалахгүй. Өөрийн мэдэлгүйгээр охин хамгаалагч, шийдвэр гаргагч, гэр бүлээ тэжээгч болж хувирдаг. Охин амьд үлдэхийн тулд эрэгтэйлэг болно. Гэвч энэ бол хүчтэй байдал биш, энэ бол сэтгэлийн шарх.
Үүрэг хариуцлагыг өөртөө авах нь эхэндээ хүчирхэгжих шат мэт санагдах боловч, цагийн уртад, охин/бүсгүй дэндүү их цуцаж ядарна. Яагаад гэвэл сэтгэл зүрх нь амрахыг, найдаж итгэхийг, зөөлөн байхыг хүсч байгаа - гэвч яаж гэдгээ мэдэхгүй. Үүрсэн ачаагаа мөрөн дээрээсээ буулгаж болохгүйм шиг санагдана, өөрөө бүхнийг хариуцаж, бүхнийг зохицуулсаар ирсэн болохоор...
Бүсгүй ажил төрөлдөө гялалзаж, гэр бүлээ асран халамжилж, хүчирхэг бие даасан хүн болсон, гэвч түүний дотор тусламж хэрэгтэй эцэж туйлдсан бяцхан охин бий. Эр хүнд итгэж найдаж, хамгаалуулах, аюулгүй мэдрэмж авахыг хүсч байгаа, гэвч тийм эр хүн бий гэдэгт бүсгүй итгэж чадахгүй.
Энэ дотоод зөрчил нь харилцааны динамик, тэнцвэртэй байдлыг алдагдуулна. Сэтгэл санааны таталцал, эрэгтэйлэг ба эмэгтэйлэг энергийн гэгээн зохицол гэж алга. Хосын харилцаанд эмэгтэй нь эх хүний, зохицуулагчийн үүрэг гүйцэтгэж, эрэгтэй нь идэвхгүй оролцогч болж хувирна. Тэд хоёулаа сэтгэл дундуур, бие биедээ үнэлэгдээгүй мэдрэмжтэй.
Эмэгтэйн эрэгтэйлэг байдлаар бүтсэн цамхаг түүний хувьд шорон болж хувирна. Тэр уйлахгүй, тэр тусламж хүсэхгүй. Тэр хайр энэрэлд сэтгэл нь зөөлрөхгүй. Яагаад гэвэл эмэгтэй өөрөө л чанга, хүчирхэг байхгүй бол түүний амьдрал нуран унах байх гэж айдаг, яг л бага байхдаа харж өссөнөөр.
Эцгээс үүдэлтэй сэтгэлийн шархыг эдгээх нь маш чухал. Эцгийг нь буруутгах биш, эмэгтэйн үүрч яваа хүнд ачааг ойлгох. Түүнд дутуу бүхний төлөө гашуудах. Гэрт орж эм, гадаа гарч эр болох ёстой гэх бодлоос нь чөлөөлөх.
Би бүхнийг ганцаараа болгохоос залхаж байна гэдгээ хүлээн зөвшөөрөх. Би эмзэг, хүчгүй байлаа гээд айж түгшихгүй байх. Өөрийн болоод бусдын доторх эрүүл зөв эрэгтэйлэг энергид итгэж эхлэх. Эндээс л эдгэрэл эхэлнэ.
Ингэж байж жинхэнэ эрэгтэйлэг эр хүнтэй учирна. Агшиж жижгэрдэггүй эр хүн. Эмэгтэйн зүрх сэтгэлийг хүндэтгэж хайрлах эр хүн. Захиран тушааж биш зориулан хайрлаж удирдан залах эр хүн. Ингэж байж эмэгтэй өөрийн амар амгаланг олно.
Манай аав залхуу, сул дорой эр хүн байгаагүй. Гэр бүлийнхээ төлөө цуцалтгүй ажилладаг, дуртай ажлаасаа татгалзаж золиос гаргаж байсан. Гэхдээ гэр бүл дотор хүчний тэнцвэргүй байдал байсан, ээж бүхнийг гартаа авсан, бүхнийг шийддэг, аав их дотогшоо, эрүүл үедээ бараг үг дуугардаггүй байлаа. Уусан үедээ л өөрийн хэлэх гэснээ цутган гаргадаг байсын болуу даа. Ээж уур нь хүрэхээрээ "аавыгаа дуурайсан дотуур тамиртай", "эдний талын эмэгтэйчүүд ажилгүй, анхиагүй, чи яг тийм", "эмэгтэй дүү нар нь эрэгтэй хүнд тоогддоггүй, чи бас тэгэх вий дээ" гэх мэтчилэн аавыгаа дуурайх бол муу, аавын талын генийг авсан бол муу юм гэсэн утгатай үг их хэлдэг байсан. Би ч айлын том охин болохоор ер нь бүх юм аав талдаа. Тэгсэн хэрнээ "40 гараад л намайг дуурайгаад таргална даа" гэж их хэлдэг байсан. Би албаар зөрж, таргалахгүйг хичээдэг нь ээжийн үгийг худлаа гэдгийг батлах гэсэн дуугүй тэмцэл шахуу.
Товчхондоо, гэр бүлийн динамик ээж рүү нилээд хэлтийсэн, энэ бүхнийг мэдэрч өссөн би, хүмүүсээс дандаа хүчирхэг, дайчин гэсэн үг сонсдог эмэгтэй болсон. Уг нь хүссэндээ ийм болоогүй, ийм болох амбицтай ч байгаагүй. Зүгээр л тулгарсан асуудал бүрийг шүүрч аваад шийддэг байсны л үр дүн. Би нөхөртөө бүрэн итгэл найдвар хүлээлгээгүй, чадахгүй байх гэж боддог байсан, нөхрийн зүгээс биеэ дайчлаагүй, миний ард нуугдах хандлагатай, би хүлээж ядаад өөрөө шийдээд, хариуцаад, үүрээд явчдаг байсны аль нь дийлэнх юм бол мэдэхгүй. Гэхдээ ээж шигээ токсик байхгүйг үргэлж хичээдэг байсан уг нь. Санаснаар болсонгүй, нөхөр архинд автаж, би ядарч цуцаж.
Юунаас болсноо мэдлээ гээд бүх юм гэнэт сайн сайхан болохгүй ч, яагаад гэдгийн хариулт бас нэг дэвшил байх даа. Одоо цаашдаа яаж аз жаргалтай эмэгтэй болох, үр хүүхэддээ энэ байдлыг өвлүүлэхгүйн тулд яах ёстойгоо бодох хэрэгтэй байна даа.