"Hope" by Emily Dickinson

Энэ шүлгийг уншаад сэтгэл гэдэг дэнслээд, орчуулаад орхихсон гэж мөрөөдөөд, онгод ирдгүй өчнөөн удлаа. Өнөөдөр буулгамар аядсан боловч эх хэлнийх нь гайхалтай уран утга санаа, хэмнэл болоод зүйрлэлийг санасандаа хүртэл хөрвүүлж үнэхээр барсангүй. Өөр гоё орчуулга нь байдаг бол олж унших юм сан.

Emily Dickinson

"Hope" is the thing with feathers -

That perches in the soul -

And sings the tune without the words -

And never stops - at all -

And sweetest - in the Gale - is heard -

And sore must be the storm -

That could abash the little Bird

That kept so many warm -

I’ve heard it in the chillest land -

And on the strangest Sea -

Yet - never - in Extremity,

It asked a crumb - of me.

"Найдвар" гэх бяцхан бялзуухай

Сэтгэлийн гүнд үүрээ засаад

Үггүй дууг намуухан аялах нь

Эцэс төгсгөл гэж үгүй

Амьдралын шуурганд илүү ялдам

Алив хүний сэтгэлийг бүлээтгэх 

Зовлонгийн ир хурц гэмээ нь

Зоргоороо шувуухайг нухчин даршгүй

Царцам хүйтнээс цаглашгүй алс руу

Цойлон дуурьсах найдварын аяз

Үймэрч цөхрөхдөө ч горьдлого шувуухай

Үмх хоол надаас гуйгаагүй