Хуучин дэвтрийн vнэр

За өнөөдөр ингээд хуучин дэвтрээсээ хэдэн шүлэг бас бус юм хуулаад энд тавибаа. Олон жилийн өмнө бичиж байсан хэрнээ одоо эргээд уншихад сонихон хэвээрээ. Таалагдсан хэвээрээ...Ор тас мартсан зүйлс ч олон байна. Би санаж дурсаж байгаа цагт... тэр бүхэн амьд. Хүн үхлээ гээд алга болдоггүй, түүнийг санах хүн үгүй болоход л тэр алга болдог мэт...Уулзаж байсан хүмүүс, уншиж байсан ном, дурлаж байсан, уурлаж байсан мөчүүдийг тэмдэглэж үлдээгээд...дараа нь эргээд дурсаж байя ♥

Согтуу юм шиг сараачмал шvлгvvд бичсэнээ,
Солиотой юм шиг тэгтлээ дурлаж явснаа
Мартаж амжсан хэдэн намрын vнэр
Шарлаж гандсан хэдхээн хуудсанд шингэжээ
Ядуухан тэр vгсийг эргэн уншихад
Даруухан гоёсон жаалхан бvсгvй vзэгдэнэ
Хямдхан бошинзны цаанаас
Булбарайхан бие нь гэрэлтсэн
Хайрлахгуй байхын аргагуй,
Цайлган харцат охин сон

Олны дунд санамсаргvй тааралдах юм бол
Одоо би тvvнээ танихгvй ч байж мэднэ
Оны эргэлтэд ууссан азгvйхэн хайраас минь
Орчлонд ганцхан дэвтэр...
Ийм бага юм vлджээ
Дэвтрийн хуудасны салхинд юу ч юм бэ хийснэ
Дэмий, санаанд ч vгvй, тэр салхийг vнэрлэвэл
Сургаал барласан эртний ном сэтгэлд vзэгдэнэ
Судрын оршилд "Бvх юм мартагдана" гэсэн байна...